ไม่ว่าเป็นคนที่เท่าไรของเธอ
ถ้าเผื่อเธอพอมีเหลือแม้เพียงเสี้ยวใจ
จะแบ่งปันนให้ฉันบ้างหรือเปล่า
และะคนคนหนึ่งชึ่งไม่สำคัญ
แค่อยากได้ยินคำว่ารักเบาเบา
ที่ตรงนั้นเป็นฉันได้รึเปล่า
เธอต้องการอยากได้ยินทุกวัน
แค่นั้นที่อยากจะรู้และเข้าใจ
ผมผิดที่ตอนนั้นทำเรื่องไม่ดี
และทำให้คุณคนนี้ต้องทุกข์ต้องเสียใจ
ผมผิดที่เคยใช้คำพูดแรงแรงตะคอกแบบนั้น
เธอกำหนดไว้มีคนอย่างฉันเพื่อคั่นเวลา
ไม่มีสิทธิ์รัก ไม่มีสิทธิ์หวง แค่รอเขามา
ฉันใช้อารมณ์จนเรื่องบานปลาย
หากจะตายก็ตายไปแล้ว
เจ็บอีกทีจะสักเท่าไร
ใจมันเจ็บมาแล้วกี่ครั้ง
จะช้ำแค่ไหนไม่เห็นมันตายสักที
คนทั้งคนก็เห็นเป็นหมาตัวนึงที่รักเธอ
ที่หนึ่งไม่ไหวฉันเต็มใจเป็นแค่ที่สอง
ทีาหนึ่ให้เขา ขอที่สองให้ฉันจะได้ไหม
ยังเรียกว่ารักได้อยู่ไหมเธอ
